El Rincón in La Orotava

Een oase voor natuurliefhebbers en voor mensen die van tuinieren houden.

“El Rincón in la Orotava”, het kustgebied dat met drie stranden vóór Puerto de la Cruz ligt, is altijd al beschouwd als de groene long van het Orotavadal; een schitterend stuk natuurgebied dat ook voor landbouwdoeleinden wordt gebruikt.

Er verdwijnen steeds meer grote bananen-plantages, hoewel er een speciaal plan is ontwik-keld om met alle bestaande middelen het bestaan ervan te waarborgen en het teloorgaan ervan te voorkomen.

De uitgestrekte “groene” gebieden veranderen echter langzamerhand steeds meer in braakliggende stukken grond.

Rond 1993 - alles was toen nog ongeveer in z'n oorspronkelijke staat - kocht een architect een finca midden in dit gebied met een oppervlakte van meer dan één hectare. Op die finca stond een oud Canarisch huis; de man dacht op deze manier een droom te kunnen verwezenlijken en hij investeerde een aanzienlijk bedrag om z'n droom te realiseren. De groene omgeving en de rust die er heerste maakte dat hij vond dat de investering

alleszins de moeite waard was. Hij ging vlijtig verder met het exploiteren van de bananenvelden tot hij op zekere dag tot de ontdekking kwam dat hij niet alleen steeds minder betaald kreeg voor de opbrengst van zijn bananen, maar dat hij ook door de Coöperatie werd verzocht om steeds grotere geldbedragen te betalen voor het transport ervan.

Deze ontwikkelingen noodzaakten hem op te stoppen met z'n bananenplantage.

Maar onze architect behield uiteraard zijn volledig gerestaureerde “nieuwe” Canarische huis met daarin een atelier voor het ontwikkelen van architectuur en stedenbouw. Het geheel gelegen temidden van een aantrekkelijk grondgebied met veel groen en een grote verscheidenheid aan vruchtbomen.

Er zijn nog wel bananen, maar dan alleen nog voor eigen gebruik.

Maar de architect heeft een nieuwe bestemming voor zijn finca gevonden; hij vond dat voor zijn schitterend gelegen eigendom een nieuwe toekomst op z'n plaats zou zijn. Reeds in 1994 kwam het idee bij hem op om een reeks van kleinere tuinen op Tenerife te realiseren.

Hij plaatste een advertentie in een weekblad dat in groten getale over het eiland wordt verspreid en ontving daarop veel reacties.Maar de meeste mensen die reageerden begrepen niet direct dat het niet was toegestaan om gebouwen (woningen) neer te zetten op de stukken grond die voor de tuinbouw waren bestemd. Zijn plan was om kleinere tuinen te realiseren voor mensen die hier op Tenerife hun huis hebben maar hun tuin misten. In Nederland zouden we zeggen dat de mensen over een volkstuintje zouden willen beschikken.

En als die mensen dan hun tuin zouden hebben hier, dan zouden ze die naar eigen inzicht vorm kunnen geven in een schitterend natuurgebied met een prachtig uitzicht op de Atlantische Oceaan, het Orotavadal, De Teide en Noordkust tot aan Buenavista del Norte. Als dan ook nog in de winter de top van de Teide met sneeuw is bedekt en er elke dag weer een zonsondergang is die net weer iets anders is dan die van de dag ervóór, dan is dat een extraatje waar dan ook nog van genoten kan worden.

De finca nodigt uit om een hobby uit te oefenen of om er op een prettige manier je tijd door te brengen.

En zo werd een oud idee van onze architect om op zijn grondgebied een (volks?)tuinencomplex te realiseren een nieuw leven ingeblazen.

Bekenden van hem waren meteen al enthousiast over zijn idee en hebben direct “hun” stukje land uitgezocht en gereserveerd, temeer omdat de hele finca intussen van stroom en water is voorzien.

Op papier bestaan er tussen de 20 en 25 percelen met elk een oppervlakte tussen de 125 en 250 m2., maar als een gegadigde een groter stuk land wil, is dat ook mogelijk. Dat de totale beschikbare oppervlakte in percelen is verdeeld betekent ook dat de kopers ervan het werk op hun stukje land als hobby moeten uitoefenen en dat zij er dus geen “business” van kunnen maken.

Het gaat er voor de bezitter van de finca in eerste instantie om, om deze fantastisch gelegen finca weer een nuttige bestemming te geven en om het landschappelijke aanzien te verfraaien. Daarbij komt dan nog dat de toekomstige pachters van de percelen grond in de toekomst de beschikking krijgen over bloemen, verse groentes en vers fruit; producten die zij zelf hebben gekweekt op hun op biologische wijze bewerkte tuinen en dat alles op hun eigen stukje “aarde” in een ongekend fraaie omgeving samen met mensen die op dezelfde manier hun hobby uitoefenen.

Het gemeenschappelijke tijdverdrijf levert ook nog interessante contacten op en verschillende mogelijkheden om gezamenlijk iets te organiseren zoals tuinfeesten; wedstrijd wie het mooiste perceel heeft enz.

Wilt u reageren op dit artikel, klik dan op REACTIES hieronder of stuur een email naar de weblog beheerder op info@jvm07.com.