De Canarische Archipel

Onze archipel bestaat uit 7 eilanden. Of, als we het kleine La Graciosa meetellen, dan zijn het er 8.

De Telegraaf mag dan op 3 februari 2007 nog schrijven, dat Gran Canaria met 1532 km² het grootste eiland van deze eilandengroep is, maar dat is toch echt niet waar. Tenerife is groter (2053 km²) en ook Fuerteventura met 1731 km² is groter dan Gran Canaria. Maar wat weten we eigenlijk af van die andere eilanden? Het meest opvallende is misschien wel, dat ze allemaal heel erg verschillend zijn.

Zullen we de buureilanden de revue maar eens laten passeren?

Fuerteventura

Dit op één na grootste eiland van de Canarische Eilanden is tevens het dunst bevolkt. Het wordt wel eens beschreven als een stuk woestijn in de Atlantische Oceaan, maar dat betekent wel, dat het prachtige witte stranden heeft, die van dit eiland een ideale bestemming maken voor rustzoekers en strandliefhebbers.

Lanzarote

Toen de continentale platen van Afrika en Amerika uiteen dreven, kwamen er in de breuklijn enorme hoeveelheden basalt omhoog en ontstond dit oudste eiland van de Canarische Archipel; zo'n 20 miljoen jaar geleden. Het eiland is 58 km lang en 20 km breed en ligt het dichtst bij de Afrikaanse kust op een afstand van maar 115 km. Tot Lanzarote behoren nog een 5-tal kleine eilandjes, waarvan alleen La Graciosa bewoond is. Dit eilandje heeft een oppervlakte van 28 km² en ligt maar 50 meter (!) verwijderd van Lanzarote.

Het landschap van Lanzarote is gevormd door vulkaanuitbarstingen. De laatste grote erupties vonden plaats tussen 1730 en 1756 en lieten daar het grootste lavaveld van de wereld achter (174 km²). Onder de dunne aardkorst is het nog steeds behoorlijk warm: tien centimeter onder de grond is het al 140º C.

In het westen ligt een kaal maanlandschap, het Nationaal Park Timanfaya; heel bijzonder op dit eiland zijn de grotten die ontstaan zijn bij de uitbarsting van 5000 jaar geleden. In 1993 werd Lanzarote als eerste eiland ter wereld in zijn geheel door de UNESCO uitgeroepen tot biosfeer-reservaat.

El Hierro

Dit is het kleinste en meest onbekende eiland van de Canarische Archipel. Ondanks het feit dat het eiland zo klein is, heeft het een grote diversiteit aan landschappen met kliffen die soms meer dan 1000 meter uit de zee oprijzen. Deze kliffen maken de kusten tot een spektakel waar geen zandstrand aan kan tippen. Zandstranden zijn er niet op El Hierro. Wel zijn op een aantal plaatsen natuurlijke zwembaden in zee aangebracht waarin je kunt zwemmen, maar ook daar moet je voorzichtig zijn, want de zee kan hier verraderlijk ruw zijn en ook deze natuurlijke zwembaden worden regelmatig overspoeld door meters hoge golven.

La Palma

La Palma is een eiland vol tegenstellingen. Kale lavagronden in het zuiden, die gedeeltelijk ontstaan zijn bij een uitbarsting, die nog maar kort geleden plaats vond (1971) en een rijk begroeid heuvellandschap in het noorden, waar zich tussen de 600 en 1200 meter hoogte nog originele laurierbossen bevinden.

Op een hoogte van maar liefst 2450 meter bevindt zich hier op de Roque de los Muchachos de grootste Europese sterrenwacht van het noordelijk halfrond met onder andere een Nederlandse open zonnentelescoop en ook een Vlaamse Mercator telescoop.

Maar het meest opmerkelijke van dit eiland is toch wel de Caldera de Taburiente. Een enorme krater met een doorsnede van ongeveer 10 kilometer en een maximale diepte van 1500 meter. Dit was voor UNESCO een reden dit gebied in 1954 tot Nationaal Park uit te roepen. Het is dan ook inderdaad een bijzonder gebied waar je geweldige wandelingen kunt maken.

La Gomera

Christoffel Columbus overnachtte nog even op La Gomera voordat hij op 6 september 1492 begon aan zijn oversteek van de oceaan. Het huis in San Sebastián waar hij verbleef is nu een toeristische attractie.

Pas 8 jaar geleden werd op dit eiland een vliegveld geopend, dat alleen in gebruik is voor vluchten tussen de Canarische Eilanden. Vanuit het hooggelegen centrum van het eiland banen in totaal ca. vijftig (tot 800 meter diepe) “barrancos” zich een weg naar de kust. De barrancos monden soms uit in groene dalen, zoals de beroemde Valle Gran Rey. De diepe barrancos hebben ertoe geleid, dat de herders hier een fluittaal hebben ontwikkeld om ook over grote afstanden contact met elkaar te kunnen onderhouden. De GSM maakt deze manier van communiceren wat overbodig, maar gelukkig is voor leer-lingen van het lager- en voortgezet onderwijs deze “taal” nu als lesvak ingevoerd, waardoor deze specifieke kunst voor het nageslacht behouden blijft.

Gran Canaria

Las Palmas is de hoofdstad en tevens de grootste stad van de Canarische Eilanden.

In het zuiden van Gran Canaria ligt het woestijnachtige duingebied van Maspalomas; het is een soort mini-Sahara .In het noorden zijn koffie-, tabak- en bananenplantages. Het binnenland is groen, ruig en bergachtig. De kustlijn is gevarieerd. In het noordwesten zijn zwarte lavastranden en rotsformaties. In het zuiden liggen goudgele zandstranden. Aan de zuidkust staat veel wind, dat veroorzaakt opstuivend zand. De Pico de las Nieves is de hoogste top van het eiland (1950 m). In het noorden zijn plantages en tropische tuinen. Het centrale gedeelte is bergachtig en dun bevolkt; in de ruige bergketen zijn veel westernfilms opgenomen. Er is een schitterend vergezicht bij het Kruis van Tejeda ( Cruz de Tejeda ). Dit is het hoogste punt van het wegennet en ligt op ca. 1450 meter hoogte. Van hieruit is er ook een uitstekend zicht op de Roque Nublo. Dat is een geheimzinnige rotsformatie, die - naar men zegt - vroeger door de Guanchen werd vereerd.

Tenerife

Ons “droomeiland” wordt ook wel een minicontinent op zichzelf genoemd. Van oost naar west en van noord naar zuid bevinden zich hier verschillende klimaat- en landschapszones, die door hun contrast verbluffend zijn. Waar ter wereld kan men 's morgens een bezoek aan een besneeuwde berg brengen en 's middags liggen zonnebaden op het strand? Dat kan alleen op Tenerife; in de winter wel te verstaan. Dit alles komt door onze 3718 meter hoge TEIDE, die tot één van de allergrootste bergen op aarde mag worden gerekend omdat het massief zich onder water nog eens tot een diepte van een 3500 meter uitstrekt. Voeg hier nog bij de rijke bloemenpracht aan de noordkust die het hele jaar door aanwezig is en de zonovergoten stranden van de zuidkust, dan kunnen we “ons” Tenerife als een paradijs op aarde bestempelen.

(Bron: Zustervereniging Gran Canaria)

Wilt u reageren op dit artikel, klik dan op REACTIES hieronder.